پاسخ همیشه آن چیزی نبود که دانش‌آموزان آماده شنیدن آن بودند: این شامل مجموعه‌ای از تمرین‌های دستور زبان تجویزی نبود که می‌توانستند آنها را کامل کنند، یک برنامه موبایل هوشمندانه که می‌توانستند از آن استفاده کنند، یا یک کتاب درسی استثنایی از نظر آموزشی که بتوانند روی آن کار کنند. پاسخ اغلب با ناامیدی مواجه می‌شد، زیرا گفتن آن آسان‌تر از انجام آن بود: «اگر می‌خواهید زبانی یاد بگیرید، باید خود را با آن احاطه کنید و از آن استفاده کنید». "صحبت کن، گوش کن، پاسخ بده - ارتباط برقرار کن!"
من ارتباطات فراگیر را به عنوان روشی برای یادگیری توصیه نمی‌کردم فقط به این دلیل که در طول دوره CELTA در آن آموزش دیدم یا برای کارشناسی ارشد زبان‌شناسی کاربردی درباره آن تحقیق کردم. من قاطعانه پشت این رویکرد ایستادم زیرا آن را زندگی کرده ام. وقتی بزرگ شدم، دو زبان اول "خارجی" من در کشورهایی که به آنها صحبت می شد آموختم و تا زمانی که به یک دانشگاه بین المللی رفتم که در آن زبان انگلیسی اجتناب ناپذیر بود، من واقعاً به آن زبان نیز تسلط داشتم.
تحقیق به ما چه می گوید؟
مطالعات متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد دانش‌آموزانی که با زبانی که یاد می‌گیرند به شیوه‌ای همه‌جانبه، چه از طریق یک برنامه غوطه‌وری دو زبانه در مدرسه‌شان یا یک تجربه تحصیلی در خارج از کشور، در معرض سطوح بالاتری از تسلط هستند (مثلاً کامینز 2009، Kinginger 2011، Wilkinson 1998)، به ویژه زمانی که انگیزه یادگیری و جذب زبان زیاد است. انگیزه بالا، به نوبه خود، با تمایل به تعلق یا تقریب به فرهنگ زبان مقصد پرورش می یابد.
ما تمایل به ارتباط عاطفی و اجتماعی داریم و وقتی در زمینه‌هایی قرار می‌گیریم که چنین ارتباطی فقط از طریق یک زبان خارجی در دسترس است، انگیزه ما برای به دست آوردن آن افزایش می‌یابد. به همین دلیل است که یادگیری یک زبان در کشوری که به آن صحبت می شود بسیار مؤثر است - فرصتی برای غوطه وری کامل در زبان ارائه می دهد. بسیاری از درس های زبان ارتباطی با هدف تقلید چنین غوطه وری از طریق زمینه معنادار، ورودی گسترده زبان دوم (L2) و تعامل عاطفی هستند.
در حالی که تجارب زبانی فراگیر در دانش آموزان در هر سنی موثر است، می تواند نتایج قابل توجهی را در کودکان به همراه داشته باشد. در تحقیقات اکتساب زبان دوم، چیزی به نام «فرضیه دوره بحرانی» (CPH) وجود دارد. بر این باور است که همه انسان‌ها دوره‌ای دارند (معمولاً در سنین جوانی) که در طی آن می‌توان در هنگام یادگیری زبان در یک محیط غوطه‌ور و غنی از نظر زبانی به مهارت کامل بومی دست یافت - چیزی که در بزرگسالان مشاهده نشده است.
CPH عموماً پذیرفته نشده است و مورد اعتراض قرار گرفته است (به عنوان مثال Vanhove 2013). مطالعات متعددی وجود دارد که از این ایده حمایت می‌کند که کودکان به جای یادگیری مجموعه‌ای از قوانین سخت‌گیرانه، از طریق ارتباط، نسبت به یادگیری زبان به صورت شهودی بازتر هستند، و اینکه قرار گرفتن در معرض زبان اولیه زبان‌آموزان را برای موفقیت و اعتماد به نفس در آینده آماده می‌کند. (به عنوان مثال آبراهامسون و هیلتنستام 2009، آهنگ پرندگان 2009، دی کیسر 2012).
چگونه می توانیم تجربیات همه جانبه ایجاد کنیم؟
همه این فرصت را ندارند که به مدت طولانی به خارج از کشور سفر کنند یا تحصیل کنند تا زبان انگلیسی خود را تقویت کنند. خوشبختانه، ما در جهانی زندگی می کنیم که در آن ادغام جهانی شدن و دیجیتالی شدن فرصت های زیادی را برای زبان آموزان ایجاد کرده است تا در زمینه های مختلف با زبان انگلیسی آشنا شوند. این موارد شامل، اما محدود به موارد زیر نیست:
- تماشای فیلم و ویدئو
- گوش دادن به آهنگ ها
- نظر دادن در مورد ویدیوهای آنلاین
- شرکت در بحث های آنلاین
- شرکت در وبینارها و دوره های آنلاین زبان انگلیسی
- بازی های ویدیویی!
این نکته آخر چیزی است که ما در حال بررسی ماجراهای انگلیسی با کمبریج هستیم - دنیای جدید Minecraft ما. به طور خاص برای یادگیرندگان جوان (8 تا 11 سال) طراحی شده است، و دارای یک محیط زبانی غنی است که با استفاده از واژگان و ساختارهای قابل دسترسی برای زبان آموزان در سطوح A1-A2 چارچوب مشترک اروپایی مرجع برای زبان ها (CEFR) ساخته شده است.
این فرصتی را برای زبان آموزان فراهم می کند تا با زبانی که در سطح آنها در دسترس است به روشی معتبر تعامل کنند. اشتباه فهمیده یا چیزی از قلم افتاده؟ مشکلی نیست! درست مانند زندگی واقعی، سوء تفاهم به فرصت هایی برای روشن شدن زمینه منجر می شود، که همراه با درگیری عاطفی ایجاد شده توسط روایت، تجربیات یادگیری معتبری را ایجاد می کند.
